Ամեն ինչ սկսվեց1999 թ-ից, երբ լրագրող Տիգրան Հովհաննիսյանը մի անսպասելի նամակ ստացավ Սանկտ-Պետերբուրգից, որտեղ նշված էր, որ առաջին անգամ ԱՊՀ երկրների լրագրողների միջև անց է կացվելու ֆուտբոլային մրցաշար, որին մասնակցելու էին հրավիրվում նաև հայ լրագրողները:
«Նամակը մեզ ոգևորեց: Մրցաշարը անց էր կացվում Սանկտ-Պետերբուրգի գուբերնատոր Յակովլևի հովանու ներքո: Մենք մինչ այդ խաղում էինք, բայց սկսեցինք կանոնավոր մարզվել և հատուկ մարզահագուստ ձեռք բերեցինք թիմի համար»,- հիշում է հայ լրագրողների ֆուտբոլային թիմի ավագ, «Արտասահմանյան թղթակիցների ասոցիացիայի» նախագահ` 50-ամյա Տիգրան Հովհաննիսյանը:
Լրագրողական թիմը կազմ-պատրաստ մեկնեց մասնակցելու մրցաշարին: Դա եղավ առաջին, բայց ոչ վերջին թիմային խաղը միջազգային լրագրողական մրցաշարերում:
«Հաջորդ տարվա (2000թ.-հեղ.) մրցաշարին չմասնակցեցինք` անվտանգության նկատառումներով, քանի որ այն Բաքվում էր կայանալու»,- ասում է Հովհաննիսյանը:
Բայց թիմն ակտիվորեն մասնակցում էր հետագա մրցաշարերին: 12 տարվա ընթացքում նրանց հաջողվել է նվաճել մեկ ոսկե և չորս բրոնզե մեդալ: Թիմի վերջին հաջողությունը եղավ Ուկրաինայի Լուցկ քաղաքում, որտեղ «Վոլին-2011» մինի ֆուտբոլի 14-րդ միջազգային առաջնությունում թիմը զբաղեցրեց 3-րդ տեղը։
Ամեն ինչ սկսվեց1999 թ-ից, երբ լրագրող Տիգրան Հովհաննիսյանը մի անսպասելի նամակ ստացավ Սանկտ-Պետերբուրգից, որտեղ նշված էր, որ առաջին անգամ ԱՊՀ երկրների լրագրողների միջև անց է կացվելու ֆուտբոլային մրցաշար, որին մասնակցելու էին հրավիրվում նաև հայ լրագրողները:
«Նամակը մեզ ոգևորեց: Մրցաշարը անց էր կացվում Սանկտ-Պետերբուրգի գուբերնատոր Յակովլևի հովանու ներքո: Մենք մինչ այդ խաղում էինք, բայց սկսեցինք կանոնավոր մարզվել և հատուկ մարզահագուստ ձեռք բերեցինք թիմի համար»,- հիշում է հայ լրագրողների ֆուտբոլային թիմի ավագ, «Արտասահմանյան թղթակիցների ասոցիացիայի» նախագահ` 50-ամյա Տիգրան Հովհաննիսյանը:
Լրագրողական թիմը կազմ-պատրաստ մեկնեց մասնակցելու մրցաշարին: Դա եղավ առաջին, բայց ոչ վերջին թիմային խաղը միջազգային լրագրողական մրցաշարերում:
«Հաջորդ տարվա (2000թ.-հեղ.) մրցաշարին չմասնակցեցինք` անվտանգության նկատառումներով, քանի որ այն Բաքվում էր կայանալու»,- ասում է Հովհաննիսյանը:
Բայց թիմն ակտիվորեն մասնակցում էր հետագա մրցաշարերին: 12 տարվա ընթացքում նրանց հաջողվել է նվաճել մեկ ոսկե և չորս բրոնզե մեդալ: Թիմի վերջին հաջողությունը եղավ Ուկրաինայի Լուցկ քաղաքում, որտեղ «Վոլին-2011» մինի ֆուտբոլի 14-րդ միջազգային առաջնությունում թիմը զբաղեցրեց 3-րդ տեղը։
Տիգրան Հովհաննիսյանը միակն է, ով թիմի կազմավորման օրվանից մինչ այսօր շարունակում է խաղալ և ղեկավարել այն: Բացի այդ, Տիգրանին հաջողվել է նմանատիպ մրցաշար կազմակերպել նաև Հայաստանում և Ղարաբաղում` հրավիրելով ԱՊՀ երկրների իր գործընկերներին:
Թիմում նոր խաղացողների ընդգրկմամբ զբաղվում է թիմի ավագը. նա է հավաքում թիմը, ոգևորում, մարզահագուստ գտնում, մարզադահլիճներում պարապմունքներ կազմակերպում: Տարիքային սահմանափակում չկա: Կարևորը, որ լրատվական դաշտից լինեն:
«Ֆուտբոլում անհրաժեշտ են շարժվող կադրեր: Քանի որ մեր թիմը բաղկացած է լրագրողներից, այնպես է ստացվում, որ մեկն այլևս չի զբաղվում լրագրությամբ, մյուսը դադարում է ֆուտբոլ խաղալ»,- նշում է Հովհաննիսյանը:
Թիմի երկարամյա խաղացողների շարքը համալրում են «Մեդիամաքս» գործակալության, «Երևան» ամսագրի, «Արարատ FM» ռադիոկայանի և մի շարք այլ լրատվամիջոցների լրագրողներ:
«Սա միայն սպորտային միջոցառում չէ: Թող տպավորություն չստեղծվի, թե մենք փող ենք վատնում մեր հաճույքի համար: Սա ժողովրդական դիվանագիտության ինչ-որ ձև է»,- ասում է թիմի ավագը: «Մենք այլ երկրներում ներկայացնում ենք Հայաստանը, երկուստեք խնդիրներին ենք ծանոթանում և տեղեկատվություն փոխանակում»:
Թիմի ամենաերիտասարդ խաղացողի` 25-ամյա Սամվել Կարագոզյանի համար այս թիմում ֆուտբոլ խաղալը ոչ միայն հաճույք է, այլ նաև գործընկերների հետ գործից դուրս շփվելու հիանալի հնարավորություն:
«Շատ եմ սիրում ֆուտբոլը, սա ինձ համար հոբբի է և այլ երկրների գործընկերների հետ կապեր հաստատելու հնարավորություն», – ասում է Սամվելը:
Սամվելը «Մեդիամաքս» լրատվական գործակալության ցանցային ադմինիստրատորն է: 2008թ-ից խաղում է «Մեդիամաքս»-ի ֆուտբոլային թիմում, որտեղից էլ աչքի է ընկել և հրավիրվել հայ լրագրողների ֆուտբոլային թիմ: 2010թ-ին «Ֆուտբոլը հանուն հավասար հնարավորությունների» լրագրողական մրցաշարում Սամվելը ճանաչվել է «Լավագույն պաշտպան»:
Ինչ վերաբերում է խաղերի արդյունքներին, թիմի ավագը կարծում է, որ կարևորը մրցաշարում պատվով տեղեր զբաղեցնելն է: «Մենք լուրջ ենք վերաբերվում այս մրցաշարերին. ԱՊՀ երկրներում արդեն սովոր են, որ Հայաստանի թիմը պետք է մասնակցի: Մեր մասին գրում են. «Հայաստանի փորձառու թիմ»»,- նշում է Տիգրանը:
Այս տարի թիմը պատրաստվում է մասնակցել Լեհաստանում և Լիտվայում անցկացվելիք մրցաշարերից առնվազն մեկին:
«Բոլոր մրցաշարերին չենք կարող մասնակցել, վերջիվերջո մենք լրագրողներ ենք, ոչ թե ֆուտբոլիստներ, որ մի մրցաշարից գնանք մյուսը: Բայց աշխատում ենք տարվա մեջ գոնե մեկին մասնակցել, մեր ներկայությունն ապահովել»,- ասում է լրագրող Տիգրան Հովհաննիսյանը:
Աղբյուր` JNews.am