Մարտի 1-ին Ազգային ժողովն ընդունեց ՀՀ կառավարության առաջարկած օրինագծերի ծավալուն մի փաթեթ, որի հիմքում «Պետական գաղտնիքի մասին» նոր օրենքն է: Lրագրողական կազմակերպությունները համատեղ հայտարարություն են․․․
«Շողակաթ» հեռուստաընկերության «Երրորդ հազարամյակի» տաղավարում հաղորդման հեղինակ և վարող Աննա Սարգսյանը «Լրագրողներ հանուն ապագայի» ՀԿ նախագահ Սուրեն Դեհերյանի հետ զրուցում են սոցմեդիայի ալգորիթմների մասին և ինչպես են դրանք ղեկավարում մեր կյանքը
«Հունիսի 10-ին ԱԱԾ չորս աշխատակից ներխուժել է «Երկիր մեդիա» հեռուստաընկերության տնօրեն, ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնի անդամ Բագրատ Եսայանի աշխատասենյակ, բերման ենթարկել և ձերբակալել նրան:
Արդեն երրորդ տարին է երիտասարդ լրագրողներ Հասմիկ Բաբայանը և Գոհար Նալբանդյանը Հանրային ռադիոյում վարում են «Մարզական խաչմերուկ» հաղորդումը: Սա Հայաստանում մարզական աշխարհին անդրադարձող եզակի այն հաղորդումներից է, որի հաղորդավարները տղամարդիկ չեն: 23-ամյա Հասմիկն ու նրա հասակակից Գոհարը նաև Panarmenian.net կայքի սպորտի բաժնի պատասխանատուներն են:
Գոհարն ու Հասմիկը միասին սովորել են Երևանի պետական համալսարանի լրագրության ֆակուլտետում և առաջին նյութերը մարզական աշխարհից սկսել են գրել դեռ ուսանողական տարիներից:
«Սկզբում մի քիչ դժվար էր. ոչ ոք չէր հավատում, որ մենք հաջողություններ կունենանք, մտածում էին, որ մի որոշ ժամանակ կաշխատենք, հետո կամուսնանանք ու կդադարենք լուսաբանել մարզական իրադարձությունները»,- ժպտալով ասում է Հասմիկը:
«Մեր ոլորտում սպորտի մասին լուսաբանող աղջիկներ չկային: Ես ու Հասմիկը որոշեցինք միասին աշխատել և դա մեզ շատ օգնեց»,- ասում է Գոհարը:
Թիմային աշխատանքը դարձավ աղջիկների համար աշխատելաձև, որը շատերին տարօրինակ էր թվում սկզբնական շրջանում: Աղջիկներն ասում են, որ նյութի համար լավ գաղափարները հաճախ ծնվում են զրույցների ընթացքում, և կարևոր չէ, թե իրենցից ով է դրա հեղինակը:
Հայ մարզիկներից շատերն արդեն լավ են ճանաչում Գոհարին և Հասմիկին, և այսօր նրանցից հարցազրույց վերցնելու համար այլևս անհրաժեշտություն չկա ներկայանալու խմբագրության անունից. մարզիկներն ու մարզիչները սիրով համագործակցում են նրանց հետ:
Read More »Տղամարդկանց «աշխարհում». Հասմիկն ու Գոհարը մեկնաբանում են հայկական սպորտը
For the third year already young journalists Hasmik Babayan and Gohar Nalbandyan have been hosting the “Sport Crossroad” program on Public Radio. This is a unique sport program in Armenia, anchors of which are not men.
23-year-old Hasmik and her coeval Gohar are also responsible for the sports section on Panarmenian.net website.
Gohar and Hasmik have studied together in the Department of Journalism of the Yerevan State University and started writing their first articles on sports still from student years.
“At first it was a bit difficult: no one believed, that we would have success, they thought that we would work for a while, then marry and stop covering sport events,’’ says Hasmik smiling.
“There were no girls in our sphere to cover sports. Me and Hasmik decided to work together and that helped us a lot,’’ says Gohar.
Team work became a work style for the girls, at first strange for many. The girls say that good ideas for their articles are very often born during conversations, and it’s not important who of them the author of the idea is.
Many of the Armenian sportsmen know Gohar and Hasmik very well, and today there is no longer a need to present them on behalf of the editorial office for an interview: the sportsmen and the coaches cooperate with them with pleasure.
Read More »In the “World” of Men: Hasmik and Gohar Commenting Armenian Sports
Արդեն մեկուկես տարի է, որ «Երկիր Մեդիա» հեռուստաընկերության լրագրող Գայանե Ավետիսյանը «World View» հաղորդման շրջանակներում CNN-ի հեռուստադիտողներին պատմում է Հայաստանի մասին:
Տաթևի վանք տանող ճոպանուղու, հայկական ծիսական տիկնիկների, Սիսիանի բազմադարյա գինեգործության և Քարահունջի աստղադիտարանի մասին ռեպորտաժների շարքն արժանացել է հեռուստադիտողների դրական արձագանքին:
«CNN հեռուստաընկերության «World View» ծրագրի հետ համագործակցում են աշխարհի տարբեր երկրներ: Հաղորդման նպատակը ոչ թե CNN-ի, այլ տվյալ երկրի հեռուստաընկերության` լրագրողների աչքերով այդ երկիրը ներկայացնելն է»,- ասում է Գայանեն:
Այս հաղորդման հետ համագործակցությունը հիմնված է կամավորական սկզբունքների վրա. նկարահանող խումբը նյութերի համար հոնորար չի ստանում: Միակ հատուցումը CNN-ի բազմամիլիոնանոց լսարանին Հայաստանի տեսարժան վայրերը ցուցադրելու հնարավորությունն է: Նման նախաձեռնության համար սեպտեմբերի 21-ին` Հայաստանի անկախության տոնի կապակցությամբ, Գայանեն պարգևատրվեց Հայաստանի վարչապետի շնորհակալագրով:
Նրա վերջին ռեպորտաժը Արցախի տարածքում հնագույն Տիգրանակերտ քաղաքի պեղումների մասին էր, որը CNN-ով ցուցադրելուց հետո արժանացավ հարևան Ադրբեջանի իշխանությունների դժգոհությանը: Պաշտոնական Բաքուն շտապեց բացատրություն պահանջել ԱՄՆ դեսպանատնից:
Read More »Հայ լրագրողը CNN-ի հեռուստադիտողին ներկայացնում է Հայաստանը /տեսանյութ/
«Ես մի տեսահոլովակ նկարեցի, և կարծես հրաշք տեղի ունեցավ: Ահա թե ինչպես եմ սկսել լրագրողի իմ կարիերան` նկարահանելով հասարակությանը հուզող խնդիրները»,- ասում է ամերիկացի լրագրող և վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ Ջոն Ալպերտն, ով հոկտեմբեռի 13-ին հանդիպման էր եկել Երևանի պետական լեզվաբանական համալսարանի լրագրության բաժնի ուսանողության հետ:
Ջոն Ալպերտը, ով իր երկարամյա լրագրողական կարիերայի ընթացքում առիթ է ունեցել բացառիկ հարցազրույց վերցնել Սադամ Հուսեյնից և Ֆիդել Կաստրոյից, Հայաստան է ժամանել «Լրատվության այլընտրանքային ռեսուրսներ» ծրագրի շրջանակներում` «Ինտերնյուս» կազմակերպության հրավերով և ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության ֆինանսական աջակցությամբ:
Փորձառու լրագրողը ապագա լրագրողներին պատմեց իր կյանքի արտառոց, վտանգավոր և զավեշտալի դեպքերից և ցուցադրեց հատվածներ իր տեսանյութերից, որոնք ժամանակին ցուցադրել են ամերիկյան NBC, PBS և HBO հեռուստաընկերությունները:
«Ես լրագրություն չեմ սովորել: Դա նույնն է, երբ ասում են, որ պետք է բժիշկ դառնաս, և դանակը ձեռքդ են տալիս: Իմ դեպքում դա տեսախցիկն էր», – ասում է նա: Ալպերտը աշխատել է տաքսու վարորդ և լրագրող դառնալու ոչ մի մտադրություն անգամ չի ունեցել: Սակայն տեսախցիկն առաջին անգամ ձեռքը վերցնելով` հասկացել է, որ այս սարքը լինելու է իր կյանքի անբաժան ընկերը:
Այս տարի ամբողջ աշխարհում արդեն սպանվել է 82 լրագրող: Այս մասին հաղորդում է Մամուլի միջազգային ինստիտուտն (International Press Institute) իր ամենամյա զեկույցում:
Լրագրողների մեծամասնությունը (32 հոգի) սպանվել են հարավամերիկյան երկրներում: 24-ը կորցրել են իրենց կյանքը Աֆրիկայում և Միջին Արևելքում, 13-ը՝ Ասիայում, և 2-ը՝ Եվրոպայում:
Մեքսիկան մնում է մեդիայի համար աշխարհի ամենավտանգավոր երկիրը, որտեղ արդեն սպանվել են իրենց աշխատանքն իրականացնող 11 լրագրողներ:
Մեքսիկայի խմբավորումները, որոնք ներգրավված են թմրանյութերի բիզնեսում, ուժ են գործադրում լրագրողների նկատմամբ, ինչն ազդում է երկրում լրագրության որակի վրա, քանի որ լրագրողները փորձում են քիչ անդրադառնալ քրեական թեմաներին՝ վախենալով իրենց կյանքի համար:
Իրաքը ճանաչվել է երկրորդ ամենավտանգավոր երկիրը լրագրողների համար, որտեղ այս տարի սպանվել է 8 լրագրող:
Համաձայն հետազոտության՝ Իրաքին հետևում են Պակիստանը, Լիբիան և Հոնդուրասը հնգական սպանությամբ:
Համաձայն անցած տարվա զեկույցի՝ 2010 թվականին աշխարհում սպանվել է 101 լրագրող: Պակիստանը առաջատարն է 16 զոհով, որին հետևում են Մեքսիկան (12) և Հոնդուրասը (10):
Աղբյուր: Media.ge
Ադրբեջանական «Կոնտակտ» ինտերնետային ռեսուրսը հաղորդագրություն տարածելով այն մասին, որ այսօր Բաքվի օդանավակայանում ձերբակալվել է «Bloomberg» ամերիկյան գործակալության ֆոտոլրագրող Դիանա Մարկոսյանը, տեղադրել էր մեկ այլ Դիանա Մարկոսյանի լուսանկար: Զուգադիպությունը ոչ միայն անվան և ազգանվան մեջ էր, այլ նաև մասնագիտության:
Բայց նրանց միջև տարբերություն էլ կա:
Ըստ «Կոնտակտ»-ի, Բաքվի օդանավակայանում ձերբակալված Դիանա Մարկոսյանը միաժամանակ ԱՄՆ և Ռուսաստանի քաղաքացի է և Բաքու էր ժամանել իր ռուսական անձնագրով:
Մինչդեռ լուսանկարում Հայաստանի քաղաքացի Դիանա Մարկոսյանն էր և «Ա1+» լրատվական կայքի լրագրողը, ով Երևանում է և այժմ ստիպված է անընդմեջ պատասխանել հարազատների և գործընկերների հեռախոսազանգերին` տեղեկացնելու, որ իր հետ ամեն բան կարգին է, իսկ պատահածը պարզապես թյուրիմացություն է:
Թյուրիմացությո՞ւն է, թե՞ Ադրբեջանի սահմանապահներն իրոք «Bloomberg»-ի ֆոտոլրագրողին դիմավորել են այն համոզմունքով, որ իրականում ոմն Դիանա Մարկոսյանը «Ա1+»-ի լրագրողն է, կարելի է միայն ենթադրել:
Վաղը նա կրկին կգա դասի, ակտիվ կմասնակցի քննարկումներին, դաս կպատասխանի կամ ուշադրությամբ կլսի դասախոսությունը և ոչ ոք չի կռահի, որ այս նույն աղջիկն այսօր խաղում էր թատրոնում կամ գրում էր նոր սկսած վեպի վերջաբանը: Սա նույն 20-ամյա Սոնա Ավետիսյանն է, ով սովորում է Բրյուսովի անվան լեզվաբանական համալսարանի լրագրության բաժնում:
Համալսարանում նա հատուկ ուշադրություն չի պահանջում իր անձի նկատմամբ, և միգուցե դա է պատճառը, որ դասախոսներն ու համակուրսեցիները հարգում են նրան, բայց զուգահեռ նաև աչքի է ընկնում բարձր առաջադիմությամբ:
Ստեղծագործել Սոնան սկսել է դեռ դպրոցական հասակից: «Առաջին պատմվածքս գրել եմ իններորդ դասարանում: Միշտ սիրել եմ գրել: Գրելով` առաջին հերթին արտահայտում եմ ինքս ինձ: Երբ սկսում եմ գրել, չգիտեմ` ինչ ավարտ կունենա գրածս», – խոստովանում է նա:
Նրա գրածները ինքնատիպ ավարտ են ունենում, բայց մի բանում նման են իրար` արտացոլում են այսօրվա իրականությունը: