Skip to content

Պարսկական արահետ – 2. Իրանում հայկական ռադիոն ամենահներից է

Իրանի ազգային ռադիոհեռուստահեռարձակող ընկերության (IRIB) տարածք այցելելիս ես ստիպված էի կրել իսկական հիջաբ և ոչ թե պարզապես գլխաշոր, ինչպես անում էի մնացած վայրեր գնալիս, իսկ վերարկուիս տակից կրում էի նաև ռուփուշ (մինչև ծունկը հասնող խալաթանման զգեստ):

IRIB-ի (Islamic Republic of Iran Broadcasting) տարածքում է գտնվում Իրանի միակ հայկական ռադիո խմբագրությունը, որի աշխատակազմի հետ էլ գնում էի հանդիպման:

Ընդհանրապես Իրանի պետական հաստատություններում շատ խիստ են վերաբերվում “dress code”-ին: Ու թեև այստեղ գալու համար կարծես ամեն բան ճիշտ էի արել, միևնույն է, իմ մուտքն անխոչընդոտ չանցավ:

IRIB-ի կենտրոնական ընդունարանի երկու կին աշխատողները ստուգում էին կին այցելուների և աշխատակիցների հագուկապը: Իմ այցելության ժամանակ նրանցից մեկը Ղուրան էր կարդում, մյուսն էլ սկսեց զբաղվել ինձնով: Վերջինիս դուր չեկավ այն, որ իմ տաբատը նեղ էր և ոչ թե երկարաճիտ կոշիկներիս վրա էր, այլ տակը: Նրանք արդեն մտադրված էին ինձ ներս չթողնել, սակայն երբ իմացան, որ արտասահմանցի եմ, առավել ևս հայ, որոշեցին թույլատրել: Զուր չեն ասում, որ Իրանում հայերի նկատմամբ առանձնահատուկ վերաբերմունք կա:

Չմոռանամ ասել, ոչ ինձ ուղեկցող հայկական խմբագրությունում աշխատող լրագրողը նախապես խորհուրդ էր տվել ավտոմեքենայի մեջ թողնել պայուսակումս առկա ողջ շպարման միջոցները` ստուգման ժամանակ լրացուցիչ խնդիրներից խուսափելու համար:

Read More »Պարսկական արահետ – 2. Իրանում հայկական ռադիոն ամենահներից է

Բաց նամակ ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպան Կարեն Անդրեասյանին

Լրագրողներ հանուն ապագայի ՀԿ նախագահ Սուրեն Դեհերյանը բաց նամակ է տարածել ուղղված Մարդու իրավունքների պաշտպան Կարեն Ադրեասյանին: Նամակը Դեհերյանն անձամբ հանձնել է Անդրեասյանին այսօր Ծաղկաձորի “Կեչառիս” հյուրանոցային համալիրում մեկնարկած “Մարդու իրավունքներ. պաշտպանի լսարան” ֆորումի ժամանակ` շուրջ 120 մասնակիցների ներկայությամբ: Ստորև ներկայացված է նամակի բովանդակությունը.

“Հարգելի պրն. Անդրեասյան,

Ձեզ եմ դիմում որպես մի մարդ, ով իր գործընկերների հետ միասին վերջին ութ ամիսներին սերտորեն համագործակցել է խուլ և լսողության խնդիրներ ունեցող երիտասարդների հետ` սովորեցնելով նրանց լուսանկարչական, լրագրողական և համացանցային հմտություններ: Ինչպես դասերի ընթացքում, այնպես էլ դասերից դուրս և ընկերական միջավայրում մեր մասնակիցները ներկայացրել են Հայաստանում խուլերի համար առկա խնդիրներն ու անհավասար պայմանները: Համոզված եմ` բոլոր այդ խնդիրները լուծելի են` պետության, հանրության և առանձին անհատների կամքի դրսևորման պարագայում:

Այս նամակով ուզում եմ անդրադառնալ այդ խնդիրներից մեկին, որը մատնանշել են բոլոր խուլերը:

Սա չի առնչվում նրանց սոցիալ-տնտեսական կարգավիճակին, այլ զուտ բարոյահոգեբանական խնդիր է և անմիջական կապ ունի նրանց տեղեկացված լինելու սահմանադրական իրավունքի հետ` իբրև մարդկանց և Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների, ովքեր ուզում են, որ հարգվեն նաև իրենց իրավունքները:

Read More »Բաց նամակ ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպան Կարեն Անդրեասյանին