80-ամյա Մնացական Ջանոյանը ամեն առավոտ ձեռքն է առնում օրաթերթերի և շաբաթաթերթերի կապոցն ու շրջում Գյումրու փողոցներով:

Գյումրեցի շրջիկ լրագրավաճառն ասում է` լավ գիտի իր գործի նրբությունները և անգամ այս տարիքում չի նեղվում աշխատելուց:

«Սարի պես էրեխեք ունեմ, բայց քանի դեռ ուժս տեղնա, ինքս էլ պետք ա աշխատեմ: Համ էլ սիրում եմ գործս` ամեն ինչ գիտեմ»,- ասում է Մնացական պապը:

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից Մնացականը ցավով է հիշում այդ տարիները: Ասում է` հայրենական պատերազմը պատճառ դարձավ, որ նա դեռ անչափահաս տարիքում զենք վերցնի ձեռքը հայրենիքը պաշտպանելու համար:

«Դաժան էր` կրակ, բոց, ծուխ, արուն, դիակներ և գարշահոտ: Հարազատ ընկերդ աչքիդ առաջ մեռնում ա, իսկ դու թշնամու հետ մահու կռիվ ես տալիս: Չեմ կարող պատմել. իսկականից ահավոր էր»,- հուզվում է նա:

«Եթե ապրել ես ուզում, ապա պետք է պայքարես: Պայքարը տարբեր տարիքում տարբեր կերպ է լինում: Ջահել ժամանակ զենք էի լավ բանեցնում: Զենքովս պայքարեցի ու պատերազմից հաղթանակած դուրս եկա: Հետո էլ ամեն ինչ արեցի, որ երեխեքս ծուռ վիզ չմնան: Հիմա էլ ամեն ինչ անում եմ, որ ես ծուռ վիզ չմնամ ու ոչ մեկի ձեռքին չնայեմ»:

Վերջին 15 տարիներին նրա զենքը թերթն է դարձել, բայց ասում է, որ այսօրվա թերթն ուժը կորցրել է: Նախկինում մշտական գնորդներ ուներ, ապրանքն էլ միշտ լավ էր սպառվում:

«էլ հավատ չկա: Հիմա մարդիկ չեն հավատում թերթերին»:

Read More »Փա’ռք մարտիկներին. Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակիցը շարունակում է պայքարը

 Երևանաբնակ Ստյոպայի և գյումրեցի Լուսինեի ծանոթության պատճառը համակարգիչն էր, իսկ ավելի ճիշտ` համացանցը, որտեղ բռնկվեց այս զույգի ջերմ օնլայն զրույցը: Այսօր նման ծանոթությունը գուցե այլևս զարմանալի չթվա Երևանում, բայց Գյումրիում աղջկա և տղայի միջև համակարգչային շփումները, մեղմ ասած, լուրջ չեն ընկալվում: Այնուամենայնիվ, զգացմունքներով լի 23-ամյա Ստյոպան պատրաստ էր ապացուցել, որ ավելի, քան երբևէ լուրջ էր տրամադրված այդ շփումները խորացնելուն:

«2010 թվականի նոյեմբերն էր: Լավ հիշում եմ` պարապ էի, գրեցի ուղղակի ժամանակ անցկացնելու համար: Հետո հասկացա, որ լուրջ աղջիկ է, խոսքերը ձևական չեն,» – խոստովանում  է 23-ամյա Ստյոպան:

«Ես այդ ժամանակ խնդիրներ ունեի, սկսեցի Լուսինեի հետ կիսվել դարդ ու ցավերով: Այնքան հեշտ է խոսել անծանոթի հետ և այնպիսի անծանոթի, ով կարող է ժամերով լսել քեզ, փորձել խնդիրներիդ հարթեցման ուղիներ գտնել, անկախ հեռավորությունից` հոգեպես աջակցել քեզ ու զգացնել տալ իր ներկայությունը, իր այնքան ցանկալի ներկայությունը»:

Մի քանի ամիս ինտերնետով շփվելուց հետո երիտասարդները փոխանակվել են հեռախոսահամարներով: Ստյոպան ամեն անգամ Լուսինեի մասին խոսելիս անընդհատ պետք է շեշտի, որ իր սերը մնաց անպատասխան:

«Կյանքիս մեջ առաջին անգամ նրա համար եմ Գյումրի գնացել: Ամբողջ ճանապարհին մտածում էի` կարող է ստի, չգա, բայց եկավ: Երբ առաջին անգամ տեսա, հասկացա, որ նա է` միակս, կյանքիս իմաստը», – ասում է Ստյոպան:

Read More »Սեր` առաջին օնլայն զրույցից. Գյումրիում սոց. ցանցերը` ամուսնության պատճառ

Ամեն առավոտ գյումրեցի գրավաճառ Վաղինակ Հակոբյանը պայուսակում տեղավորում է մի քանի տասնյակ գրքեր, ապա մտամոլոր քայլերն ուղղում դեպի Գյումրիի կենտրոնական հրապարակ տանող բանուկ փողոցը: Նստարաններից մեկի վրա դասավորում է գրքերն ու գործի անցնում: Բացի 43-ամյա Վաղինակից այստեղ փողոցային գրավաճառությամբ զբաղվում են ևս մի քանի հոգի:

Երկու տարի առաջ, երբ առաջին անգամ Վաղինակը դուրս եկավ գիրք վաճառելու, նեղվում էր: «Հոգեպես կոտրված ու ինձ դավաճան էի համարում. վաճառելու էի հարազատ ընկերներիս», – ասում է գրավաճառը:

«Երկար տարիներ ֆուտբոլով եմ զբաղվել: Միշտ երազում էի` օրերից մի օր Հայաստանում այդ խաղաձևը կզարգանա, ես էլ պահանջված մարզիկ կդառնամ… Տարիների ընթացքում հասկացա, որ զուր հույսեր եմ փափագում, ավելին` մեզ մոտ սպորտով տուն չես պահի: Տարբեր գործեր եմ արել, մի օր պարապ չեմ մնացել ու երբ 2 կոպեկ ավել եմ աշխատել, գիրք եմ գնել»,- պատմում է Վաղինակը ու ձեռքի հետ գրքերը տեսակավորում:

«Ես քաղաքի բոլոր գրախանութներում գրանցված էի` հենց նորություն լիներ, անպայման պիտի ունենայի, անգամ ծանոթ էի մեջ գցում դեֆիցիտ գրքերի համար»:

Դեֆիցիտ գրքերից շատերին Վաղինակն արդեն հրաժեշտ է տվել, բայց այսօր էլ նրա նստարանը լի է գրքերով: Ժանրերը տարբեր են` հայ և արտասահմանյան դասականներից մինչև ժամանակակից:

Read More »Փրկության գրքեր. Թումանյանի և Հյուգոյի հատորները զիջում են ժամանցային ամսագրերին

Արդեն երրորդ անգամ Ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի նախաձեռնությամբ մարտի 25-ին Գյումրիում նշվում է Խոսքի ազատության օրը: Դեռ 2008 թ-ին այս օրը հեռուստամարաթոնի արդյունքում հաջողվեց հավաքել մոտ 26 միլիոն դրամ հօգուտ Գյումրիի «ԳԱԼԱ» հեռուստաընկերության:

Նման հեռուստամարաթոնի անհրաժեշտություն առաջացավ այն բանից հետո, երբ «ԳԱԼԱ»-ն ընդդիմության հանրահավաքները լուսաբանելուց հետո հայտնվեց իշխանությունների աննախադեպ ճնշման տակ` հարկային մարմինների սահմանած տույժերի ու տուգանքների ձևով: «Ասպարեզ» ակումբի և «ԳԱԼԱ»-ի համատեղ ջանքերով անցկացված հնգօրյա համաժողովրդական հանգանակության շնորհիվ հեռուստաընկերությունը կարողացավ վճարել տուգանքները` փրկվելով եթերազրկման սպառնալիքից:

Այս տարվա հանդիսության ընթացքում պարգևատրվեցին իրենց աշխատանքով աչքի ընկած 4 լրագրողներ.

Read More »Video. մարտի 25` խոսքի ազատության օրը Գյումրիում

Գյումրու ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի խորհրդի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը մտադրված է երկու ամսից նոր օրաթերթ հրատարակել Գյումրիում: Ըստ նրա, ի տարբերություն մեծ քանակությամբ օրաթերթեր ունեցող մայրաքաղաքի, մարզերում արդեն 20 տարի է’ ԶԼՄ-ի այս տեսակը գոյություն չունի, և անհրաժեշտ է վերականգնել վաղ առավոտյան թերթ ընթերցելու ավանդույթը:

«Ես ինքս մի շարք անգամներ տարբեր դոնորների բացատրել, խնդրել, համոզել եմ, որ մարզերում տպարանային աջակցություն ցուցաբերեն, տպարաններ հիմնելու համար գումարներ հատկացնեն, հիմա հույս ունենք, որ այդ հատկացումը կլինի, և վերջապես մեր քաղաքում երկար ընդմիջումից հետո մենք կունենանք մերը»,-պարզաբանում է Լևոն Բարսեղյանը:

Թերթի արտադրության հարցում Բարսեղյանը ակնկալում է թե’ տեղացի, թե’ դրսի դոնորների աջակցությունը, ըստ նրա, եթե անգամ աջակցություն չլինի, իրենք սեփական ուժերով կփորձեն հրատարկել թերթը: Ըստ Բարսեղյանի` ֆինանսական աջակցություն արդեն խոստացել են, բայց քանի դեռ պայմանագիրը կնքված չէ, ֆինանսավորողի անունը նշել չի ցանկանում:

Նախագծի համար «Ասպարեզ» ակումբի հաշվարկներով անհրաժեշտ է միանվագ 80 000 ԱՄՆ դոլարի ներդրում: Այս գումարի մեջ ներառված չեն խմբագրության ընթացիկ ծախսերը, որոնք ըստ Բարսեղյանի ամսեկան կկազմեն մոտ 4000 դոլար:

Read More »Վերականգնել ավանդույթը. Գյումրիի «Ասպարեզը» ուզում է ասպարեզ հանել օրաթերթ

«ԳԱԼԱ» հեռուստաընկերության հեռարձակումը կարող է դադարեցվել զուտ այն պատճառով, որ հեռուստաընկերությանը պատկանող հեռարձակող ալեհավաքը դատարանի որոշմամբ պետք է մեկ ամսվա ընթացքում ապամոնտաժվի հեռուստաաշտարակի վրայից:

Փետրվարի 17-ին նման որոշում ընդունեց Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը` այսպիսով վերջակետ դնելով երկու տարի ձգձգվող Գյումրու քաղաքապետարանն ընդդեմ «ԳԱԼԱ» ՀԸ սեփականատեր «Չապ» ՍՊԸ-ի և «Չապ» ՍՊԸ-ն ընդդեմ քաղաքապետարանի միացյալ գործերով դատաքննությանը:

Վեճի առարկան հեռուստաաշտարակն էր, որը գտնվում է Գյումրու Վազգեն Սարգսյան 6/1 հասցեում: Այն երկար ժամանակ անտեր էր, սակայն 2007 թ-ին սեփականաշնորհվեց Գյումրու քաղաքապետարանի կողմից, որն էլ պահանջեց ազատել հեռուստաաշտարակը «ԳԱԼԱ»-ին պատկանող սարքավորումներից:

Երկու տարի շարունակ երկարատև ընդմիջումներով գործը լսելուց հետո դատավոր Շիրակ Հակոբյանը ընթերցեց վճիռը` բավարարելով միայն Գյումրու քաղաքապետարանի պահանջը: «Հարկադրել հեռուստաընկերությանը մեկամսյա ժամկետում Վ.Սարգսյան 6/1 հասցեում գտնվող հեռուստաաշտարակի վրայից ապամոնտաժել «Չապ» ՍՊԸ ընկերությանը պատկանող հաղորդակի մաս հանդիսացող, հեռուստաաշտարակի գագաթնային հատվածում տեղադրված հաղորդիչ ալեսփյուռը (անտենան) և մալուխը», նշվում է դատավորի վճռի մեջ:

Read More »Գյումրվա փակուղին. «ԳԱԼԱ»-ն զրկվեց նաև աշտարակից օգտվելու իրավունքից