«Գրական Հայաստան»-ը` մեր երկրում ամենահին ռուսալեզու ամսագրերից մեկը, այսօր ցավալի վիճակում է: Տաս հազար տպաքանակով երբեմնի ամսագիրն այժմ թողարկվում է եռամսյակը մեկ` 500 տպաքանակով:

«Գրական Հայաստան»-ը հիմնադրվել է 1958 թ-ին և մինչ օրս անընդմեջ թողարկվել: Տարբեր ժամանակներում ամսագրի խմբագիր են եղել գրող և դրամատուրգ Գուրգեն Բորյանը, Կիլիկիայի պատմության մասին գրված «Արծաթե դարաշրջան» երկհատոր գրքի հեղինակ Միքայել Շատիրյանը, Գևորգ Էմինը և այլք:

1973թ-ից մինչ օրս ամսագիրը ղեկավարում է գրող, թարգմանիչ Ալբերտ Նալբանդյանը (նրա հետ` գլխավոր խմբագրի տեղակալ Սերգեյ Մուրադյանը. սա, ի դեպ, ամսագրի ողջ խմբագրակազմն է, լրացուցիչ աշխատակիցների համար միջոցները չեն բավարարում):

ԽՍՀՄ գլխավոր գրական ամսագրերից մեկը տպագրում էր ստեղծագործություններ, որոնք ընթերցելու համար կարող էին հեռացնել աշխատանքից կամ պարզապես բանտարկել: Ամսագիրն առաջիններից է եղել Խորհրդային Միությունում, որում տպագրվել է Յուրի Կարաբչիևսկին, համարը, որում տպագրվել են Մանդելշտամի բանաստեղծություններն ու էսսեները, ընդհատակյա տեղափոխվել է Խորհրդային հանրապետություններ, հետագայում հրատարակվել են նաև Մարինա Ցվետաևա, Անդրեյ Բելին, Վասիլի Գրոսման` հեղինակներ, որոնց գործերը հրատարակելը հավասարազոր էր պայթուցիկով լի տակառի վրա նստելուն: Եվ այդուամենայնիվ, «ԳՀ»-ն ոչ միայն գոյատևեց, այլև դարձավ նշանակալի դրվագ հայկական պարբերականների շարքում:

Read More »«Литературная Армения» ամսագիրը վերապրեց կոմունիզմը, բայց անզոր է կապիտալիզմի դեմ

ԵԱՀԿ-ի մամուլի ազատության ներկայացուցիչ Դունյա Միյատովիչը հանդիպել է ադրբեջանցի լրագրող Էյնուլլա Ֆաթուլաևի հետ, որը գտնվում է բանտում ապօրինի թմրամիջոցներ պահելու համար, հայտնում է ադրբեջանական “Ազատություն” ռադիոկայանը:

Դունյա Միյատովիչի այցը տեղի է ունեցել մայիսի 10-ին՝ զրպարտանքի ապաքրեականացման վերաբերյալ կոնֆերանսից մեկ օր առաջ:

Ադրբեջանը Հարավային Կովկասի միակ երկիրն է, որտեղ զրպարտանքը քրեորեն պատժելի հանցագործություն է: Մամուլի և մարդու իրավապաշտպանները բազմիցս կոչ են արել հանելու զրպարտանքի մասին հոդվածը քրեական օրենսգրքից:

Աղբյուր: RFE/RL

Read More »ԵԱՀԿ պաշտոնյան հանդիպել է ազատազրկված ադրբեջանցի լրագրողի հետ

Ադրբեջանում մաիսի 6-ին ավարտվել է երիտասարդ ակտիվիստ և բլոգեր Բախտիար Հաջիևի դատական հետաքննությունը: Հաջիևին մեղադրում են պարտադիր զինվորական ծառայությունից խուսափելու մեջ: Մայիսի 10-ին նշանակված է գլխավոր դատախազի ելույթը: 

Դատական գործընթացի ժամանակ դատավորը մերժել է դատապաշտպանությունը նկարահանելու կամ ձայնագրելու խնդրանքը:

Փաստաբանի խոսքերով՝ Հաջիևն արդեն պատրաստ է լսել մեղադրական որոշումը, քանի որ օբյեկտիվ դատական հետաքննություն չի անցկացվում: «Ես չեմ հավատում Ադրբեջանի դատական համակարգի արդարադատությանը, քանի որ այն իրականացնում է գործադիր իշխանության պատվերները», – ասել է Հաջիևը:

Դատի ժամանակ հարցաքննվել են այն ոստիկանները, որոնք մարտի 4-ին ձերբակալել էին Հաջիևին: Նրանք հերքել են Հաջիևի և պաշտանության հայտարարությունն այն մասին, որ լրագրողի հանդեպ ֆիզիկական ճնշում են գործադրել:

Հաջիևի համախոհներից և ընկերներից շատերին, ինչպես նաև լրագրողներին, թույլ չեն տվել ներկա գտնվելու դահլիճում, չնայած՝ ըստ փաստաբանի, ազատ տեղեր շատ են եղել:

Ադրբեջանի դեմոկրատական հանրությունը համոզված է, որ Հաջիևին ձերբակալել են որպես Facebook-յան խմբի անդամ, որը մարտի 11-ին հայտարարել էր Ադրբեջանում «Ազգային մեծ օր» հակակառավարական ակցիա անցկացնելու մասին:

Աղբյուր: http://www.kavkaz-uzel.ru/

Read More »Բլոգերների դատավարություններն Ադրբեջանում շարունակվում են

80-ամյա Մնացական Ջանոյանը ամեն առավոտ ձեռքն է առնում օրաթերթերի և շաբաթաթերթերի կապոցն ու շրջում Գյումրու փողոցներով:

Գյումրեցի շրջիկ լրագրավաճառն ասում է` լավ գիտի իր գործի նրբությունները և անգամ այս տարիքում չի նեղվում աշխատելուց:

«Սարի պես էրեխեք ունեմ, բայց քանի դեռ ուժս տեղնա, ինքս էլ պետք ա աշխատեմ: Համ էլ սիրում եմ գործս` ամեն ինչ գիտեմ»,- ասում է Մնացական պապը:

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասնակից Մնացականը ցավով է հիշում այդ տարիները: Ասում է` հայրենական պատերազմը պատճառ դարձավ, որ նա դեռ անչափահաս տարիքում զենք վերցնի ձեռքը հայրենիքը պաշտպանելու համար:

«Դաժան էր` կրակ, բոց, ծուխ, արուն, դիակներ և գարշահոտ: Հարազատ ընկերդ աչքիդ առաջ մեռնում ա, իսկ դու թշնամու հետ մահու կռիվ ես տալիս: Չեմ կարող պատմել. իսկականից ահավոր էր»,- հուզվում է նա:

«Եթե ապրել ես ուզում, ապա պետք է պայքարես: Պայքարը տարբեր տարիքում տարբեր կերպ է լինում: Ջահել ժամանակ զենք էի լավ բանեցնում: Զենքովս պայքարեցի ու պատերազմից հաղթանակած դուրս եկա: Հետո էլ ամեն ինչ արեցի, որ երեխեքս ծուռ վիզ չմնան: Հիմա էլ ամեն ինչ անում եմ, որ ես ծուռ վիզ չմնամ ու ոչ մեկի ձեռքին չնայեմ»:

Վերջին 15 տարիներին նրա զենքը թերթն է դարձել, բայց ասում է, որ այսօրվա թերթն ուժը կորցրել է: Նախկինում մշտական գնորդներ ուներ, ապրանքն էլ միշտ լավ էր սպառվում:

«էլ հավատ չկա: Հիմա մարդիկ չեն հավատում թերթերին»:

Read More »Փա’ռք մարտիկներին. Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակիցը շարունակում է պայքարը