Անալոգային հեռարձակումը Հայաստանում կդադարեցվի 2017 թվականի հուլիսի 1-ին: Այսպես է նախատեսում «Հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին նախագիծը: Այսօր երեւանյան ՀԸ-ները հեռարձակվում են թվային եղանակով, մինչդեռ մարզայինների պարագայում իրավիճակն այլ է:

Այս պահին յուրաքանչյուր մարզում թվային հեռարձակման արտոնագիր ունի միայն մեկ հեռուստաընկերություն: Նույն մարզում գործող մյուս հեռուստաընկերությունը (իսկ որոշ դեպքերում` մի քանիսը) շարունակում է հեռարձակվել անալոգային եղանակով` չունենալով արտոնագիր թվային հեռարձակման ցանցից օգտվելու համար: Սա նշանակում է, որ այդ հեռուստաընկերություններն անալոգային հեռարձակման դադարեցման պահից այլեւս եթերում չեն լինի:

Դրանցից է նաեւ Կոտայքի մարզում հեռարձակվող «Հրազդան» տեղական հեռուստաալիքը, որն ունի ավելի քան 25 տարվա եթերային պատմություն:

Ինչպես սիրում է ներկայացնել հեռուստաընկերության հիմնադիր-տնօրեն Մնացական Հարությունյանը` «Հրազդանը» ստեղծվել է խորհրդային կարգերի փլուզման տարիներին: 1990թ-ից գործող «Հրազդան» ՀԸ-ը բացի անալոգային հեռարձակումից, հասանելի է նաեւ տվյալ տարածքի մալուխային փաթեթով: Ըստ տնօրենի, եթերային այս 25 տարիների ընթացքում «Հրազդանը» ունեցել է մշակութային, սոցիալական, քաղաքական եւ տնտեսական բնույթի հաղորդաշարեր:

Read More »Մարզային հեռուստաալիքների մարտահրավերները` «Հրազդան»-ի օրինակով

Հայաստանում ավարտված է համարվում թվայնացման գործընթացը: Պաշտոնական աղբյուրների համաձայն` թվային հեռարձակումը հասանելի է Հայաստանի ողջ տարածքում: Թվային հեռարձակումից կարող են օգտվել բոլոր այն բնակիչները, ովքեր ունեն հեռուստացույց DVB-T2 ձեւաչափի հեռարձակման ընդունիչով, կամ ովքեր իրենց հին սերնդի հեռուստացույցը համալրել են նույն ձեւաչափի կցուրդով, որն ապահովում է այս ազդանշանի ապակոդավորումը:

Սակայն այս պահին, ովքեր դեռ չեն հասցրել ձեռք բերել այդպիսի հեռուստացույց կամ կցուրդ սարք, առայժմ կարող են օգտվել անալոգային հեռարձակումից: Ըստ «Հայաստանի հեռուստատեսային եւ ռադիոհաղորդիչ ցանցի» (ՀՀՌՑ) գլխավոր տնօրեն Գրիգոր Ամալյանի, անալոգային ձեւաչափով զուգահեռ հեռարձակումը նախատեսվում է պահպանել մինչեւ ամռան վերջ, երբ պետությունը ավարտած կլինի սոցիալապես անապահով ընտանիքներին անվճար կցուրդ սարքեր տրամադրելու գործընթացը:

Ստորեւ ներկայացված է ՀՀՌՑ գլխավոր տնօրեն Գրիգոր Ամալյանի JNews.am-ին տված հարցազրույցը:

Read More »Գրիգոր Ամալյան. «Սարք ունենալ-չունենալը դիտեք որպես սեփական հայեցողություն, ոչ թե իրավունքի սահմանափակում»

Մամուլի միջազգային ինստիտուտը (IPI) հորդորել է Թուրքիային դադարեցնել անկախ ԶԼՄ-ների և այլախոհության նկատմամբ աճող հետապնդումները և հակաահաբեկչական օրենքները չարաշահելով` թիրախավորել և բանտարկել հանրային հետաքրքրության թեմաներ լուսաբանող լրագրողներին:

IPI-ի պահանջն է վերջ տալ նաև զրպարտության մասին օրենքների չարաշահմանը, որոնք միտված են լռեցնելու նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի և նրա քաղաքականության մասին ցանկացած քննադատություն:

«Ինստիտուտի անդամները հորդորում են Թուրքիայի իշխանություններին հավատարիմ մնալ երկրի Սահմանադրությանը տված երդմանը  և հարգել Թուրքիայի Սահմանադրական դատարանի` մարդու իրավունքների պաշտպանությանն ուղղված որոշումները՝ ներառյալ «Ջումհյուրիեթ» (Cumhuriiyet) օրաթերթի խմբագիրներին ազատելու մասին վերջին որոշումը: Նրանք նաև կոչ են անում Թուրքիայի իշխանություններին անհապաղ դադարեցնել այն խմբագիրների ու լրագրողների դեմ բացված քրեական գործերը, ովքեր թիրախավորվել են իրենց աշխատանքը կատարելու համար, և ազատել այն բոլոր լրագրողներին, ովքեր բանտարկվել են լրագրությամբ զբաղվելու համար»,- ասված է 2016 թվականի մարտի 21-ին Քաթարի մայրաքաղաք Դոհայում տեղի ունեցած IPI-ի միջազգային համաժողովի  գրավոր հայտարարությունում:

Read More »Մամուլի միջազգային ինստիտուտը կոչ է անում թուրքական իշխանություններին հարգել մամուլի ազատությունը

25-ամյա երաժիշտ Վաչե Ղարիբյանի երգերը չեն հնչում ո՛չ հեռուստատեսությամբ, ո՛չ ռադիոյով, փոխարենը դրանք մեծ ճանաչում են վայելում համացանցում: Վաչեին համացանցում ճանաչում են հատկապես երիտասարդները, բայց ոչ իր անունով, այլ “Կավիճ” անվամբ, ինչը նրա ստեղծած չորս երաժշտական նախագծերից մեկի անվանումն է:

Վաչեն ինքն իրեն երաժիշտ է համարում, երբեմն` գուցե արտիստ: Երգելը, կարելի է ասել, նրա հոբբին է, ստեղծագործում է տարբեր ոճերում, դրա համար էլ ստեղծել է «VatChe», «Կավիճ», «My darkest secret» և «Սավարշավանա» նախագծերը, որոնցից յուրաքանչյուրում  մի ոճն է արտահայտված:

Նա նաև «The Beautified Project»-ի բաս-կիթառահարն է. երգիչ-երաժիշտը ասում է, որ կարողանում է մի տեղում լինել կենտրոն, մյուսում` մասնիկ, բայց իր կարծիքով «մենակ աշխատելը «դրախտ» է: Թեպետ իրենից ավելի հմուտները կան, սակայն իր հետ աշխատելու համար պիտի իրեն ու իր ճաշակը հասկանան:

Նրա երգերը պատահական են ծնվում: «Մտքիս գալիս է առաջին նախադասությունն, ու մնացածը կախված է հանգամանքներից. եթե ինչ որ կերպ սկսել եմ, դա դեռ չի նշանակում, որ այդպես էլ պիտի շարունակեմ»: Նա երգեր ունի, որ գրել է 2014-ին, բայց հրապարակել է ամիսներ առաջ՝ համարելով դրանք  արդեն ավարտուն:

Read More »Կիթառի մի ուրիշ լարվածք. Վաչե Ղարիբյանի երգերը՝ կախված հանգամանքներից

Հայաստանի Ընտրական նոր օրենսգրքի (ԸՕ) նախագիծը, որը մինչեւ հաստատվելը դեռ պետք է քննարկման փուլ անցնի, սահմանում է նաեւ ընտրատեղամասերում դիտորդների եւ լրագրողների ներկայության կարգը: Խոսքը ԸՕ Հոդված 65 կետ 7-ի մասին է, որը, չի բացառվում, ԱԺ-ի կողմից հաստատման ժամանակ այլ բովանդակություն ունենա, սակայն այս պահին խնդրահարույց է եւ լրագրողների ու քաղաքացիական հասարակության կողմից անընդունելի: Առաջարկվող տարբերակը գործնականում պատկերացնելու համար դիտարկենք երկու իրավիճակ` մեկնաբանությունը թողնելով փորձագետներին:

Իրավիճակ 1. Լրագրողը այցելում է ընտրական տեղամաս ընտրական գործընթացին հետեւելու եւ լուսաբանելու նպատակով, սակայն տեղամասի մուտքի մոտ նրան առաջարկում են սպասել` մեջբերելով նոր ԸՕ 65 հոդվածի 7-րդ կետը, համաձայն որի՝ քվեարկության սենյակում միաժամանակ չի կարող գտնվել 8-ից ավելի տեղական դիտորդ եւ զանգվածային լրատվության միջոցի ներկայացուցիչ: Լրագրողին ցավով տեղեկացնում են, որ տեղամասում արդեն աշխատում են թվով 8 դիտորդներ եւ լրագրողներ, եւ միայն նրանցից մեկի հեռանալը տեղամասից՝ կապահովի մուտքի առջեւ հերթագրված դիտորդներից ու լրագրողներից առաջինի մուտքը տեղամաս:

Read More »Հերթդ պահի´ր, լրագրո´ղ. Ընտրական օրենսգրքի նախագծով տեղամասում լրագրողի ներկայության կարգը

«Երևանի բեսթսելեր» նախագիծն արդեն երրորդ տարին անընդմեջ մրցանակաբաշխության միջոցով ներկայացնում է Հայաստանում ամենապահանջված գրքերը: Օրերս կազմակերպվել էր նաև «Տարվա բեսթսելեր» 2016թ.
Read More »Արքմենիկ Նիկողոսյան. «Փորձում ենք գտնել յուրահատուկ լեզուներին տիրապետող թարգմանիչներ»

Եթե Գուգլի միջոցով հայերեն որոնենք «աստրոտերֆինգ» բառը, ապա կբերի ընդամենը մեկ արդյունք: Ընդամենը մեկ պարբերություն՝ ամերիկացի լրագրող, մեդիափորձագետ Դեն Գիլմորի «Մեդիակտիվ» գրքի հայերեն թարգմանությունից, որտեղ հեղինակը մի քանի նախադասությամբ անդրադառնում է աստրոտերֆինգին:

Այն, որ համացանցի հայկական տիրույթում այս տերմինը ընդամենը մեկ անգամ է գործածվել, այն էլ՝ Գիլմորի գրքի հայերեն տարբերակում, խոսում է այն մասին, որ աստրոտերֆինգը մեզանում բավարար չափով ուսումնասիրված եւ վերլուծված չէ: Բայց արի ու տես, որ այդպես աննկատ մնալով, աստրոտերֆինգը հայկական վիրտուալ իրականության մեջ գոյություն ունի շատ վաղուց:

Վերջին տարիներին Հայաստանում սկսել ենք հաճախ խոսել վիրտուալ դաշտում «ֆեյքերի» կամ կեղծ օգտատերերի գոյության  մասին` որոշ դեպքերում կիրառելով «ֆեյքերի պատերազմ», «ֆեյքերի գրոհ» տերմինները, հատկապես այն դեպքերում, երբ այս կամ այն նյութի հեղինակի կամ նյութում առկա կողմերից մեկի հասցեին օգտատերերի հայհոյանքների տարափ է լինում: Դեն Գիլմորն այս երեւույթն անվանում է  ոչ թե կեղծ օգտատերերի գրոհ, այլ՝  արհեստական հասարակական կարծիքի ձեւավորում:

Read More »Աստրոտերֆինգ. Արհեստական կարծիքի ձեւավորումը մամուլում

Մեր երկրում անձնական տվյալների պաշտպանության ոլորտի կարգավորումը սաղմնային փուլում է: Հայաստանի Արդարադատության նախարարությունում վերջերս ստեղծված Անձնական տվյալների պաշտպանության գործակալության երեք հոգանոց աշխատակազմի գործունեության այս սկզբնական փուլը կարևոր է այն առումով, որ ցանկացած որոշում, օրենսդրական փոփոխության առաջարկ՝ դառնալու է նախադեպ եւ որոշիչ է լինելու տվյալների շտեմարանների մատչելիության առումով:

Արդարադատության նախարարության կողմից հայտարարված մրցույթի արդյունքում՝ Անձնական տվյալների պաշտպանության գործակալության պետի պաշտոնը վստահվել է  «Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոն» հասարակական կազմակերպության նախագահ Շուշան Դոյդոյանին: Վերջերս լրացավ նրա պաշտոնավարման 100 օրը, ինչն էլ առիթ հանդիսացավ անդրադառնալ անձնական տվյալների պաշտպանության ոլորտի կարգավորման հարցերին:

– Տիկին Դոյդոյան, անձնական տվյալների պաշտպանության այս մեծ համակարգի մշակումը ենթադրու՞մ է արդյոք, որ այսօրվա դրությամբ հանրության համար բաց եւ հասանելի տեղեկատվական որոշ ռեսուրսներ կդառնան փակ:

Read More »Ո՞րն է գերակա. անձնական տվյալների պաշտպանություն եւ հանրային շահ